بیانیه دبیرخانه ملی منع تبعیض و خشونت علیه زنان، بمناسبت روز جهانی زن
نبرد برای دست یابی به «کرامت انسانی» نبردی همیشگی در تاریخِ انسان بوده است. برخي قدرتمندان و فاتحان در طول تاریخ تلاش کرده‌اند تا بساط قدرت خویش را بر فرشِ کرامتِ انسانها بگسترانند اما انسان، این موجودِ پیچیده با روحی بیقرار و اندیشه هایی بلند، هیچ گاه از تلاش برای به دست آوردن کرامتِ خود باز نایستاده است. نبردهای طولانی و جانفرسا برای دستیابی به حقوق انسانی، خمیرمایه ی بسیاری از تحولات در طولِ تاریخ بوده است. چه بسا شجاع دلانی که در راهِ آزادی و کرامت و شانِ انسانی از جان مايه گذاشته اند
در این بین زنان کارزاری دشوارتر را از سر گذرانده‌اند.جامعه‌ی مردانه، تاریخ مردسالار، سیاست زن‌ستیز و مردان سلطه جو، همیشه در تاریخ برتری داشته‌اند. قلمرو بسیاری از ساختارهای اجتماعی و سیاسی و حتی اقتصادی و فرهنگی متعلق به مردان دانسته می شود و زنان می بایست ابتدا هویتِ خویش و وجود و تواناییهای خیره کننده‌شان را اثبات کنند تا بعد از آن بتوانند به دنبالِ کسبِ حقوق از دست رفته‌ی انسانی باشند. چنین وضعیتی کار را برای زنان دشوار کرده است. گو اینکه بسیاری از مردانِ مبارزِ روشنفکر و سیاستمدار آنگاه که نوبت به پذیرش مفهوم «برابری» می‌رسد بسیاری از ادعاهای انسانیشان رنگ می بازد.
تلاشِ بسیاری در فرهنگهای متفاوت در جریان بوده است تا بر «تفاوت» زن و مرد تاکید کند و آن را به اثبات برساند. حتی آنانی که مدعیِ احترام به حقوق زنان بوده‌اند چه بسا خیرخواهانه سعی کرده‌اند این موضوع را در بستر «تفاوت» به کرسی بنشانند. غافل از اینکه همین باورِ به تفاوت بوده است که نتیجه‌اش تبعیض و نابرابری و خشونت و ستمهایِ روشنفکرانه شده است.
اعتقاد به فرودستیِ زنان البته زاده‌ی بسیاری از فرهنگهاست. بسیاری از فرهنگها در جای جای جهان، زن را موجودی در درجه‌ی پایینتر میدانند. پس باید پذیرفت که فرودست دانستن زنان، ابتدا در خانواده‌ها آموزش داده می شود و به باور تبدیل می گردد. حتی مادران به دخترانشان آموزش میدهند که صبور باشند و نجیب و حرف شنو. در حالیکه پسران نیروی کار، کمک حال خانواده و نَسَب بَر از پدر تلقی میشوند. چنین درسهای نادرست و ناراستی است که کودکان را تبعیض زده رشد میدهد تا در آینده، آنان را برای ورود به یک زندگی نابرابر آماده کنند.. این مفروضات آنچنان قوی و پررنگ‌اند که گویی در ناخوداگاهِ فردی و جمعیِ انسانها رسوب کرده است.آنچه از این فرهنگ زاده میشود کار را برای مبارزه با اندیشه‌های ضد برابری و خشونتزا دشوار میکند چراکه برای بسیاری، وجود تفاوت از آغاز کودکی مفروض دانسته می شود.
هشتم مارس روز جهانی زن تلاشی جهان گرایانه و فراگیر است برای اثبات اینکه زن و مرد به جز تفاوت های ظاهریِ فیزیولوژیکی‌شان، در همه شئون برابرند؛ برابر در حقوق، برابر در توانایی، برابر در شایستگی و از همه مهمتر برابر در انسانیت. البته هشتم مارس یک نماد است؛ نمادی برای یادآوری تلاشی مستمر و خستگی ناپذیر. کوشش برای زدودن اندیشه‌های زن‌ستیز، جهدی مجاهدانه و هر روزه و طاقت فرساست و محدود به یک روزِ خاص نمی شود.
برای عبور از این وضعیت تاسف بار می بایست در گام نخست به خانواده‌ها «آگاهی» داد. مادامی که در خانواده ها(حتی خانواده‌های طبقه متوسط و مرفه) اندیشه‌ی برابری گسترش نیابد حتی تصویبِ مترقی ترین قوانین و مقررات هم نمی تواند تبعیض و خشونت بر علیه زنان را از بین ببرد.
دبیرخانه ملی منع تبعیض و خشونت علیه زنان به عنوان نهادی برآمده از کانونهای وکلای دادگستری ضمن گرامیداشتِ هشتم مارس روز جهانی زن و احترام به تلاشهای مستمر فعالانِ حوزه حقوق زنان، یادآور می شود جامعه به امنیت، رفاه، آسایش و توسعه دست نخواهد یافت مگر آنکه همه‌ی افرادش را صرفنظر از جنسیتشان گرامی بدارد و ملاک ارزش گذاری های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را شایستگی افراد بداند و نه معیارهای جنسیتی. این دبیرخانه به عنوان بخشی از جامعه مدنی خواستار تلاش برای آگاهی بخشی به خانواده‌ها در عرصه اجتماعی، تغییر قوانین مولدِ تبعیض در عرصه‌ی سیاسی و تفسیر انسان مدارانه و برابرگرایانه از هنجارهای قانونی در عرصه ی قضایی و اجرایی است. بدیهی است نیل به این اهداف نیازمند شجاعت و جسارت و دانش و بینش است که وکلای دادگستری می‌بایست چنین صفاتی را در عملکرد حرفه ای خود لحاظ کنند.
